Sklep z bronią "Intunericului"

Billie rozpogodziła się na ten widok i powiedziała przyjacielowi, żeby nie zawracał sobie nią głowy i zajął swoimi sprawami.
- Zawsze miałem słabość do szwajcarskich scyzoryków, ale może nie zaszkodzi spróbować czegoś innego - powiedział, nie zwracając na Billie zbytniej uwagi i zbliżając się bardzo do lady. Patrzył sprzedawczyni prosto w oczy, ignorując jej skąpe odzienie i z uśmiechem poprawiając kaszkiet na głowie.

- Szwajcarskie też powinnam mieć, ale w magazynie. Jeśli chcesz, poszukam. - powiedziała nie przerywając kontaktu wzrokowego. Zastanawiała się jakiej jest dokładnie rasy, przeczuwała jednak, że zapewne coś takiego jak ona sama.

Anja tymczasem podeszła do blondynki i ciekawie spoglądała jej w oczy nadal trzymając w dłoni fragment sukni Elle.
- Ludzie są tacy ładni - powiedziała w końcu swoim delikatnym, dziecięcym głosem. Głosem, który zupełnie nie pasował do demona.

- Chcę, oczywiście. Ale czarne mnie nie interesują. Wyglądają elegancko, ale kiedy okolica niezbyt kolorowa, trudno taki wypatrzeć.
Sam nie miałby z tym problemów, nie wykluczał jednak możliwości, że sprezentuje zakup człowiekowi.
Rozciągnął usta w wyczekującym uśmiechu; jego oczy pozostały zimne.

- Z pewnością nie wszyscy - odparła Billie wesoło. Alkohol ją rozluźnił, przestała się zastanawiać nad okolicznościami i nad tym, z kim rozmawia.

- Dobrze, zaraz wracam - powiedziała po czym ruszyła do magazynu. Wróciła po krótkiej chwili niosąc podłużną, czarną walizeczkę. Położyła ja na ladzie i przywołała gestem chłopaka. Gdy otworzyła walizkę wewnątrz znajdowało się dziesięć kolorowych, oryginalnych szwajcarskich scyzoryków. Oczywiście nie zwyczajnych, bo każdy wzmocniony był w taki sposób, by radził sobie nie tylko przeciw ludziom.

- Ach, Ty jesteś - powiedziała Anja spoglądając w oczy blondynki. Elle tymczasem uważnie przyglądała się psu, który spał w kącie.Od zawsze chciała mieć psa, ale zapewne, gdyby była na głodzie wypiłaby z niego całą krew.