Avenida Frachon

Imię i nazwisko

Avenida Frachon
98 lat

Wygląd

Jak każda szanująca się kobieta w podeszłym wieku, Avenida kompletnie przestała dbać o urodę i dobra doczesne. Jej głowę pokrywają siwe włosy, a nos popielate plamki, które niegdyś mogły wydawać się piegami lub pieprzykami. Jej skóra jest silnie pomarszczona i naznaczona bliznami, które nabyła jeszcze w latach swojej świetności. Na palcach dłoni nosi sygnety, na szyi i u pasa ściągane woreczki z tajemniczymi ziołami. Ta kobieta już jest stara, a starzy ludzie mają to do siebie, że dziwaczeją. Avenida wolała być uznawany za leciwą wariatkę niż przez kolejne lata życia ukrywać się ze swoją zielarską pasją. Nosi jedynie lniane suknie do kostek, które są umazane ziemią i zazielenione przez różnego rodzaju roślinność. Przemierza łąki i bagna w skórzanych sandałach, które dzielnie służą jej od ponad piętnastu lat. Jest niską, kościstą staruszką, ale jak na swoje lata, nadal ma mnóstwo energii i wigoru. Zazwyczaj chodzi lekko przygarbiona, obserwując swoimi błękitnymi oczami otaczający ją świat. Nigdy nie rozstaje się z małym, podręcznym sekatorem. To pozornie nic nie znaczące narzędzie zawsze kołysze się na wysokości jej kolan, przewiązane na białym sznurku przy jej drobnej talii, dając Avenidzie poczucie bezpieczeństwa.


Historia

Avenida urodziła się 23 stycznia 1912 roku w niewielkim miasteczku Rubeltem w państwie Belize. Jej rodzina od pokoleń zajmowała się zielarstwem. Nic więc dziwnego, że od momentu narodzin przez całe dalsze życie towarzyszyły jej przeróżne roślinki, którymi jako brzdąc bawiła się wraz ze swoim licznym rodzeństwem. Państwo Frachon spłodzili bowiem dwanaścioro dzieci, z których dziś przy życiu zachowała się jedynie trójka, w tym Avenida. Wszyscy potomkowie Państwa Frachon posiadali ogromne zdolności botaniczne, które wykorzystywali, działając w znamienitych instytucjach zarówno w Ameryce, jak i na innych kontynentach. Nie wszyscy jednak wyspecjalizowali się w zielarstwie tak jak Avenida. Jej najstarsza siostra Nora zasłynęła na całym świecie z założenia najsprawniej działającego w historii Instytutu Ziołolecznictwa w Japonii. Bracia Severt i Grodun całe życie poświecili algologii. Najmłodsza z sióstr od kilku lat prowadzi intensywne badania z zakresu genetyki roślin, zaś bliźniaczki, które w 1956 roku zginęły na skutek zatrucia, znacząco przyczyniły się do rozwoju ówczesnej botaniki lekarskiej. Na uwagę zasługuje również najmłodszy brat Avenidy, który jeździ po całym świecie specjalizując się w fitogeografii. Wiedząc o ogromnych sukcesach rodzeństwa zielarki, mogłoby się wydawać, że jej skromna chatka na bagnach w Fallentown jest niczym. Znawcy jednak wiedzą, że Avenida jest jedną z najbardziej szanowanych zielarek na świecie i do dziś uznaniem cieszą się jej tajemnicze napary i zioła, które kobieta rozpracowała mając zaledwie dziewiętnaście lat. Jej doświadczenie i wiedza sprawiły, że w czasie kwitnienia, bagna w Fallentown są nawiedzane przez pielgrzymki zielarzy z całego świata, którzy pragną uczyć się od swojej mentorki, a niekiedy po prostu zasięgnąć porady eksperta. Zapytacie, od jak dawna poczciwa staruszka mieszka na bagnach? Otóż…Avenida zaraz po swoim nastoletnim sukcesie z „Votrellio” przeniosła się na dogodne do dalszych badań bagna w Fallentown. Mało tego. Twierdzi, że zostanie tu już do końca swoich dni. I wcale nie przeszkadza jej fakt, że oprócz nieznanych nikomu ziół znalazła tu znacznie więcej tajemnic.


Charakter

Avenida jest niezwykle mądrą i pracowitą kobietą. Jej wiedza książkowa dorównuje wiedzy życiowej, przez co staruszka stała się autorytetem dla młodszych pokoleń. Od lat chętnie pomaga młodym, zagubionym istotom w odnalezieniu właściwej drogi. Jest dobrym, życzliwym słuchaczem i świetnym doradcą. Stara się być wiecznie wesoła, przez co łatwo zjednuje sobie ludzi i zawiera wieloletnie przyjaźnie. Uwielbia przyjmować gości, którzy przyjeżdżają do niej z najbardziej odległych zakamarków świata, z wizytą towarzyską i przeróżnymi problemami. Wbrew pozorom Avenida nie jest nieomylna. Kilka lat temu za namową przyjaciela, poczęstowała się papierosami, które do dziś uważa za najwyśmienitszy, ludzki wynalazek. Ma słabość zarówno do kremowego piwa, jak i mocniejszych trunków, ale jak to mówią po kilku głębszych lepiej się myśli.


Inne

Avenida od lat nie opuszcza bagien, co często kończy się niemalże całkowitym zagłodzeniem. Może warto wspomnieć o poczciwej staruszce i od czasu do czasu podrzucić jej jakiś maślany rogalik? Na pewno sowicie się odwdzięczy.