Natanael Maveth

Imię i nazwisko

Natanael Maveth zwany częściej Jego Utracona Miłość.
Dawniej Manabu Shikimasu.


Wygląd

Jest wysoki, szczupły, choć umięśniony w nie nazbyt rzucający się w oczy sposób. Złote pukle spływają luźno lub związane wstążką po jego sylwetce, sięgając za pas. Jak na krwiopijcę przystało, ma nienaturalnie bladą cerę, wchodzącą w biel. Jego oczy są jasnoniebieskiej barwy, zależnie od nastroju lub pragnienia zmieniają odcień na ciemniejszy bądź szkarłatny. Ubiera się w stylu wyszukanego flamboyant: skórzane kozaki z wysokimi cholewami do ciemnych spodni, nieraz wykonanych z tego samego materiału; koszule z kryzami i koronkami; długie płaszcze, a wszystko to zawierające w wysmakowanych detalach motywy róży.

Historia

Jako wampir narodził się w wieku 25 lat, w okresie Heian. Pochodzi z potężnego, japońskiego arystokratycznego rodu, którego nazwa została zatarta z kart historii dzięki przerażającym legendom odnośnie jego członków, władców Kanagawy, w rzeczywistości będących w znacznej mierze rodziną zjednoczonych krwiopijców. Słusznie, gdyż nikt nie chciałby słyszeć o bestialskim mordzie na całej rodzinie Najstarszych oraz ich śmiertelnych "krewnych" - niewolnikach szlachetnej krwi, którego dokonał właśnie Manabu. Stworzyciel, który odebrał młodzieńca parze arystokratów, uwięził go, obawiając się siły rosnącej każdego dnia po przemianie nowo narodzonego wampira. Niestety, żelazna trumna i kajdany nie uchroniły ojca od śmierci z rąk Oblubieńca. Po tej zbrodni uciekł z rodzinnego pałacu. Przydomek "Jego Utracona Miłość" zyskał od poddanych na znak utraty łaski ojca, ale także ze względu na odgrodzenie się od tego pięknego uczucia, mimo wszechobecnej w jego życiu nostalgii. Dotąd nie wiadomo, skąd u niego tak niecharakterystyczna dla Japończyka uroda. Szemrano, że to uwodzicielskie piętno, które miało zwiastować tragedię. Przez długi czas podróżował po świecie i korzystał z jego pokus, co jakiś czas wracając do swej własnej posiadłości, która znajduje się w najdalszym krańcu Lasu Upiorów i znajdowała się tam jeszcze przed wybudowaniem miasta.


Charakter

Pewny siebie dżentelmen, szarmancki, taktowny, powściągliwy acz zmysłowy. Ma swoje staroświeckie zwyczaje. Nazywany był nieraz romantykiem: melancholijny, tajemniczy, wrażliwy, kochający dźwięk skrzypiec, poezję, kwiaty oraz deszcz. Żyje pięknem. Szanuje każde stworzenie, choć bywa niebezpieczny.